Schildklier En Haaruitval

Dagelijks horen wij katteneigenaren zeggen: ‘mijn kat slaapt heel veel’ of ‘mijn kat wordt wel wat magerder’, vaak direct gevolgd door een berustend ‘maar ja, hij is ook oud…’. Een misverstand dat wij graag voor eens en altijd uit de wereld willen helpen: ouderdom is geen ziekte! Wél is het zo dat met het ouder worden van uw kat, net als bij de mens, vaak allerlei ouderdomskwalen ontstaan.

Katten zijn ware meesters in het verbergen van kwaaltjes - schildklier ondersteuning. In de natuur is het immers een teken van zwakte om te laten merken dat je ziek bent; om te overleven zal een dier zich dan ook zo lang mogelijk sterk en gezond voordoen, totdat het écht niet meer gaat. Door deze overlevingsdrang worden, ook bij onze huiskatten, problemen vaak (te) laat ontdekt.

Wees vooral alert als uw oudere kat gaat vermageren of meer gaat drinken, dan is er zeker iets aan de hand. Wacht nooit af totdat het te laat is, maar ga met uw kat naar de dierenarts! Vanaf de leeftijd van elf jaar is uw kat echt ‘senior’ en is het extra belangrijk om op symptomen te letten die kunnen wijzen op onderliggende aandoeningen - lage schildklier.

Dit is erop gericht om veel voorkomende ziektes in een vroeg stadium op te sporen, zodat uw kat langer en gezonder leeft. Bovendien kan vroegtijdige diagnose mogelijk toekomstige kosten (operaties, medicijnen) beperken. Komt u met uw kat voor de Senior, Care dan zal de dierenarts een vragenlijst met u doornemen, het gewicht van de kat controleren en een uitgebreid lichamelijk onderzoek uitvoeren.

Voor het urine-onderzoek is het belangrijk dat u zelf van tevoren urine meeneemt van uw kat. Vraag eventueel van te voren tips voor het opvangen van urine bij ons op. bloedprikken op schildklier. Met behulp van een urineonderzoek zal vastgesteld worden of er eiwit in zit (signaal dat de nieren mogelijk minder goed werken), rode bloedcellen (blaasontsteking) of suiker (aanwijzing voor suikerziekte).

Schildklier Keelpijn

Met het bloedonderzoek worden de nieren, de lever en de schildklier gecontroleerd. Ook wordt het suikergehalte bepaald. Deze onderzoeken worden direct op de praktijk gedaan, zodat u dezelfde dag de uitslag al heeft. Wilt u deelnemen aan dit seniorcare programma, bel ons voor een afspraak.

Evacueer nooit op eigen initiatief, enkel wanneer de overheid dit aanbeveelt (krop schildklier). Je kan evacueren met eigen transport, of met transport dat je ter beschikking wordt gesteld. Blijf kalm. Verlaat woning indien mogelijk nadat je water, gas en elektriciteit hebt afgesloten de buitendeuren op slot hebt gedaan slechts een minimum aan persoonlijke zaken mee hebt genomen: identiteitspapieren, medicijnen voor dagelijks gebruik en wat eten of drinken (flesjes water, koekjes, …), gsm & oplader, baby- of kinderspullen indien nodig Hang een rode doek aan de voordeur die vanaf de straat zichtbaar is om aan de hulpdiensten duidelijk te maken dat er niemand meer binnen is.

Tenzij anders aangegeven, zullen de lokale overheden instaan voor een eventuele evacuatie van de kinderen naar een verzamelplaats. Verlaat de risicozone naar een verzamelplaats die de overheid heeft aangegeven. Gebruik daarvoor de aangegeven reisroutes en respecteer de aanwijzingen van de ordediensten. Wanneer een evacuatie wordt georganiseerd nadat een radioactieve wolk is voorbijgekomen – en zeker wanneer jouw auto buiten stond geparkeerd: vermijd dat je kleren en huid met de buitenkant van je auto in aanraking komen (gebruik een doek om de deuren te openen) hou de vensters gesloten zet de ventilatie af zet de radio aan Evacuatie blijft een extreme maatregel.

De evacuatie gebeurt niet op het ogenblik dat een radioactieve wolk voorbijkomt en ook niet wanneer er onvoldoende tijd is om het gebied volledig te ontruimen alvorens de wolk voorbijkomt. In dat geval wordt aanbevolen om te schuilen. Nadien kan indien nodig nog een evacuatie worden georganiseerd..

BlaasontstekingConstipatie & ObstipatieStressSuikerziekte We zien regelmatig katten met blaasklachten. Er zijn verschillende oorzaken van blaasontsteking bij de kat. De twee meest voorkomende vormen van blaasontsteking zijn blaasontsteking veroorzaakt door blaasgruis en de zogenaamde idiopatische blaasontsteking - schildklier genezen zonder medicatie. Idiopatisch wil zeggen dat men nog niet weet wat de precieze oorzaak van deze vorm van blaasontsteking is.

Schildklier En Hoofdpijn

Blaasontsteking wordt bij katten zelden veroorzaakt door bacteriën (in tegenstelling tot de situatie bij de hond). Daarom zult u ook zelden antibiotica meekrijgen als bij uw kat blaasontsteking geconstateerd wordt. Zeldzame oorzaken van blaasontsteking bij de kat zijn poliepen, tumoren of aangeboren afwijkingen van de blaas. Andere factoren die een rol spelen zijn: weinig drinken waardoorde urine geconcentreerder wordt, verkeerde voeding met veel magnesium of een hoge p, H van de urine (de urine is dan dus niet zuur genoeg).

De kat kan nu (bijna) niet meer plassen. Dit geeft dus een (over)volle blaas en uiteindelijk ook druk op de nieren. Ook kan de blaas scheuren. We noemen deze katten plaskaters - hoe merk je dat je iets aan je schildklier hebt?. De kat wordt sloom, wil niet eten en kan gaan braken. Hij loopt raar en heeft veel buikpijn. Deze situatie is spoedeisend en kan zelfs levensgevaarlijk zijn! Er treedt namelijk nierschade op en er kunnen hartritmestoornissen (door een te hoog kalium) ontstaan.

Onderzoek Een goed lichamelijk onderzoek is van belang, in combinatie met een urine onderzoek. Als uw kat blaasproblemen heeft, vragen we u ook altijd om wat urine op te vangen. Dit kan op verschillende manieren. U kunt de kattenbak helemaal leeg maken en dan de urine opzuigen met een spuitje - symptomen traag werkende schildklier kind.

We hebben ongeveer 1-2 ml nodig voor ons onderzoek. In de urine wordt gekeken naar de zuurtegraad (p, H) en naar de aanwezigheid van bloed, blaasgruis en andere afwijkingen door middel van een stick en onder de microscoop. In sommige gevallen, met name bij terugkerende klachten, is het verstandig verder onderzoek te laten doen.

Ook kunnen we steriel wat urine verzamelen door de blaas aan te prikken om te kijken of er bacteriën in de urine aanwezig zijn - kat schildklier hoesten. Als er sprake is van een verstopte plasbuis (plaskater), dan nemen we ook altijd even bloed af. Zo kunnen we bepalen of de nieren al beschadigd zijn of nog niet en of het kalium gehalte normaal is.

Medicijnen Schildklier

Er zijn verschillende mogelijkheden. Ontstekingsremmers die ook pijnstillend werken. Blaasontspanners omdat de blaaswand vaak verdikt en geïrriteerd is en voor een verhoogde persdrang zorgt. Veel drinken is belangrijk om de urine productie te bevorderen. De dierenarts zal eventueel zelfs uw kat infuus (onder de huid of in de bloedbaan) geven om dezelfde reden.

Let hier goed op, anders wordt de kat te dik en dat werkt weer averechts. Antibiotica wordt gebruikt indien de kat toch een bacteriële infectie heeft. Als uw kat te dik is, is het belangrijk dat hij/zij afvalt. Verschoon de kattenbak elke dag en / of zet een extra kattenbak neer.

Eventueel zijn er in onze kliniek medicijnen / voedingssupplementen te verkrijgen om de stress te helpen verminderen. Bij plaskaters is het belangrijk dat de verstopping opgelost wordt. In het geval van nierschade moet ook dat aangepakt worden. Er wordt een katheter (buisje) in de plasbuis gebracht. Meestal gebeurt dit onder narcose (schildklier en diabetes type 2).

Afhankelijk van de ernst en de duur van de verstopping wordt deze katheter vastgehecht voor drie dagen of direct weer verwijderd. Als de katheter wordt vastgehecht dan moet de kat een kraag om, zodat hij het buisje er niet uit kan trekken. Aangezien er nu een open verbinding tussen de blaas en de buitenwereld is, krijgt de kat nu wel altijd antibiotica (schildklier).

Dit zorgt ervoor dat de opgebouwde gifstoffen uit het lichaam gespoeld worden. Controle na 3-4 weken Na 4 weken (of eerder indien afgesproken) komt u urine brengen ter controle of het dieet (én het meer drinken) zijn werk heeft gedaan. Is de urine minder geconcentreerd, de zuurtegraad goed en zijn er geen kristallen meer aanwezig, dan mag uw kat overstappen op een blaasgruis preventief dieet, om te voorkomen dat de klachten weer terugkomen.

Stroma Schildklier

Dan beslissen we of uw kat weer normale voeding mag hebben. In een aantal gevallen kunnen wij adviseren vaker urine te laten controleren. In hardnekkige gevallen en als het probleem vaak terugkomt, dan dient uw kat zijn hele verdere leven een blaasgruis preventief dieet te eten. Bij katers is het in verband met de risico’s op verstopping en de gevolgen daarvan aan te raden de voeding levenslang te geven.

Vaak blijven de klachten langere tijd onopgemerkt. Katten worden meestal niet uitgelaten, soms doen ze hun behoeftes buiten en soms zijn er meerdere katten in huis. Een eigenaar heeft hierom niet altijd een beeld van het gedrag van de kat met betrekking tot de ontlasting. Als (een deel van) de ontlasting langere tijd in de dikke darm blijft steken, droogt de ontlasting erg in.

Als het probleem zo erg geworden is dat de kat de ontlasting zelf helemaal niet meer kwijt kan, hoe hard hij ook perst, spreken we van obstipatie. De dikke darm stuwt normaal gesproken de ontlasting voort door middel van samentrekkingen - schildklier hartkloppingen. Deze worden geregeld door allerlei spier- en zenuwvezels in de wand van de dikke darm.

De darm kan dan minder goed samentrekken en wordt veel slapper. Dit leidt weer tot een verhoogde kans op obstipatie. Er ontstaat dus snel een vicieuze cirkel. Oorzaken We zien obstipatie en constipatie met name bij oudere katten, katten met overgewicht, katten die te weinig lichaamsbeweging krijgen en bij Siamezen en aanverwante rassen.

Problemen met de zenuwen (neurologische problemen). Schade. Als het ruggemerg in het laatste deel van de rug beschadigd is, kan dit problemen geven met het functioneren van de dikke darm. Zo’n beschadiging kan optreden na trauma, bijvoorbeeld vallen, aangereden worden, hard aan de staart getrokken worden etc, maar kan ook aangeboren zijn (vergrote schildklier thuisarts).

Schildklier Hoge Bloeddruk

De darm bewegingen zijn hierdoor erg slecht. Hierdoor kan er makkelijk veel ontlasting ophopen in de darm en wordt de dikke darm wijder (mega betekent vergroot en colon is een andere naam voor dikke darm). De oorzaak hiervoor is onbekend. Als een kat een langdurige obstipatie heeft, kan dit ook zorgen voor een verminderde functie van de dikke darm, waardoor een megacolon ontstaat.

Als een kat pijn in zijn achterhand heeft, probeert hij soms de pijn te vermijden door de ontlasting op te houden. Dit kan voorkomen bij breuken in het bekken of één van de achterpoten, een fikse blaasontsteking of ontstekingen van de anaalklieren. Door het ophouden van de ontlasting droogt deze in, waardoor het poepen alleen nog maar pijnlijker en moeilijker wordt.

Dit kan veroorzaakt worden door een vernauwing in het bekken (bijvoorbeeld na een bekkenbreuk) of een tumor. Hernia perinealis. Bij deze aandoening zijn de spieren verscheurd die normaal gesproken zorgen voor stevigheid rondom de anus. Het laatste deel van de darm zakt als het ware door deze spierscheur heen. Hierdoor gaat hij uitpuilen in een soort blinde zak.

De ontlasting kan niet meer goed afgevoerd worden. Deze spierverscheuring kan de oorzaak van de obstipatie zijn, maar ook een gevolg, namelijk als hij is ontstaan door hard en lang persen op de ontlasting. Stress. Stress kan er voor zorgen dat een kat de ontlasting op gaat houden met alle gevolgen van dien.

Uitdroging. Als een kat niet genoeg drinkt of te veel vocht verliest (door bijvoorbeeld een nierprobleem), dan raakt de ontlasting ook ingedroogd. Medicatie. Bepaalde medicijnen zijn niet bevorderlijk voor het functioneren van de dikke darm. Als deze medicatie in normale doseringen gegeven worden zien we echter eigenlijk nooit problemen. Deze medicijnen zijn: vochtafdrijvende medicijnen, anti-allergische medicijnen, maagzuurremmers en atropine.

Levensverwachting Zonder Schildklier

Bij voorzichtig voelen kan vaak een overvulde darm gevoeld worden in de buik. Soms is dit niet goed te doen omdat de kat erg pijnlijk is en zijn buikspieren zo hard aanspant dat er niets te voelen is. In deze gevallen of als we precies willen weten hoe erg het is, maken we een röntgenfoto van de buik.

Behandeling De uitgebreidheid van de behandeling hangt af van de toestand van de kat en de mate van obstipatie of constipatie. Zacht maken van de ontlasting, zodat het vervormbaar wordt en er makkelijker uit kan. Laxeermiddel via het voer (Laxulon®). Bij sommige katten is het noodzakelijk om dit levenslang te geven, zeker als ze al een paar keer dit soort klachten gehad hebben.